ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
Ανεβαίνοντας από το Βελβενδό στο Καταφύγι, στα δεξιά είναι το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας Βελβεντού. Πότε ιδρύθηκε το μοναστήρι είναι άγνωστο. Η κυριότερη και ποιο έγκυρη μαρτυρία της ύπαρξης του είναι η παρουσία του Ναού και του κτιριακού συγκροτήματος.
Στα τρίπτυχα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βελβεντού, των παλαιών χρόνων αναφέρονται 27 ονόματα Ιερομονάχων και 38 ονόματα μοναχών. Η καταχώριση στα τρίπτυχα των πρώτων ονομάτων έγινε το έτος 1652 και συνεχίστηκε ίσως και μέχρι το 1800. Από τον κατάλογο αυτό των μοναχών, σε συνδυασμό με επιστολή του Μητροπολίτου Κωνσταντίου της 8-9-1890, όπου αναφέρει ότι προ «ικανών ετών» είχε διαλυθεί το μοναστήρι, και από στοιχεία του Εκκλησιαστικού Κώδικα 42 και του Κώδικα Ζάβορδας, συνάγεται ότι λειτούργησε οργανωμένο, με μοναχούς και αδελφότητα, πριν από το 1652 και μέχρι και το 1860.
Το 1869 ο τότε γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως Φίλιππος Αδαμαντίδης σε έκθεσή του περί της μονής αυτής αναφέρει: «Εις Βελβενδόν πόλιν και πλησίον αυτής το της Αγίας Τριάδος, χρεωθέν ποτέ, ήδη ελυτρώθη των χρεών έχει ικανά εισοδήματα πάγια όπερ εντός ολίγων χρόνων συσσωματώθηκε μεθ’ όσων ιδίων σχολειακών κεφαλαίων της πόλεως αυτής, δι’ έλλειψιν και Μοναχών και ανθρώπων ήδη κατά τα μέρη ταύτα μη ασπαζόμενων τον μοναχικόν βίον, ως πάλαι ποτέ και ούτω η πόλις αυτή επανθίσει εντός ολίγου χρόνου δια καταρτίσεως βέλτιστων σχολείων…».
Μετά την απελευθέρωση του 1912 συντάχθηκαν κατάλογοι των μοναστηριών της χώρας με τα σχετικά τους στοιχεία, περιουσιακά, με αριθμό μοναχών, δραστηριότητες κ.λπ. Τούτο το μοναστήρι, φαίνεται ότι δε συμπεριλήφθηκε σε κανέναν κατάλογο. Βρέθηκε στους χρόνους αυτούς διαλυμένο και δεν συναριθμήθηκε στα μοναστήρια της χώρας, ούτε καν της Μητροπολιτικής επαρχίας και έτσι τυπικά τουλάχιστον είναι ανύπαρκτο.
Εδώ και 100 χρόνια έπαψε να λειτουργεί κανονικό μοναστήρι με ηγουμένους και μοναχούς, με μοναστηριακή οργάνωση και τάξη. Υπηρετείται στοιχειωδώς από εφημέριους του Βελβεντού. Με την επιμέλεια και τις συνδρομές Βελβετινών έγιναν πολλές επιδιορθώσεις και κτίστηκαν ξενώνες. Το Μοναστήρι σαν κτηριακό συγκρότημα υπάρχει μέχρι σήμερα, αλλά δεν λειτουργεί σαν μοναστήρι με ηγούμενο και μοναχούς.
Ἀπολυτίκιον Πεντηκοστῆς. Ἦχος πλ. δ΄.
Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ δι’ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Πηγή: www.imsk.gr
