ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΝΤΙΝΙΤΣΑΣ

Το Μοναστήρι της Παναγίας της Αντίνιτσας βρίσκεται στις πλαγιές του όρους Όθρυς. Κατά την επικρατούσα άποψη το προσωνύμιό της έχει σχέση με την αρχαία πόλη Αντινοίτισσα, που ίδρυσε στην Όθρυ ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αδριανός τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Το Μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς από τις κατοχικές δυνάμεις το 1944. Το καθολικό που καταστράφηκε ήταν ένα κτίριο χάρμα οφθαλμών, όπως υποστηρίζεται από τους μελετητές. Ήταν ναός αθωνικού τύπου, τετρακιόνιος σταυροειδής μετά τρούλου. Ήταν το αρχαιότερο Καθολικό Μονής μεταβυζαντινών χρόνων που εμιμείτο τα αγιορείτικα καθολικά έχουν τον Κωσταντινοπολιτικόν Σταυροειδή τύπον, με πλαγίους χορούς και μικρά τρουλλωτά παρεκκλήσια δεξιά και αριστερά του Ιερού Βήματος. Αντίγραφο αυτό του παλαιού Ναού είναι το σημερινό Καθολικό πού ανηγέρθη το έτος 2000.

Από την καταστροφή διέφυγε η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας.

Κατά την επανάσταση η Μονή έλαβε ενεργό μέρος και απετέλεσε κέντρο αντίστασης καί ορμητήριο των αγωνιστών. Κατά την εθνική ανεξαρτησία η Μονή μέ βάση το διάταγμα του 1833 του Όθωνος διαλύθηκε και συγχωνεύθηκε με την Μονή Αγάθωνος. Τό 1834 την επισκέφθηκε ο Βασιλιάς Όθων, όπως φαίνεται από την διασωθείσα προσφώνηση του ηγουμένου. Το 1968 από χριστιανούς της περιοχής άρχισε μια προσπάθεια συγκέντρωσης χρημάτων υπέρ της Μονής. Το 1969 άρχισε η ανοικοδόμησή της. Με την φροντίδα του Ηγουμένου κατασκευάσθηκαν νέες πτέρυγες και κελλιά, τραπεζαρίες, παρεκκλήσια και χώροι για τη φιλοξενία των προσκυνητών. Στη Μονή φυλάσσονται τεμάχια λειψάνων αγίων τα οποία εκτίθενται προς προσκύνηση.

Περί της Μονής Αντινίτσης έγραψαν οι: Σωτηρίου εις την χριστιανική Αρχαιολογία του και Ορλάνδος εις την επετηρίδα Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών.

Εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου.

Πηγή: Ιερά Μονή Φθιώτιδος