ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΛΕΧΩΒΗΣ

Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Λέχωβας είναι κτισμένη στην ανατολική πλευρά του βουνού Τιτάν ή Βέσεζα (2207μ.) σε υψόμετρο 1050μ. στην ορεινή Κορινθία.

Μας είναι άγνωστο το πότε ακριβώς ιδρύθηκε το Μοναστήρι της Λέχοβας.

Μοναδική πηγή χρονολόγησης μένει το καθολικό (ναός) και ειδικότερα το ψηφιδωτό μαρμάρινο δάπεδο του.

Ο καθηγητής Αναστάσιος Ορλάνδος το έτος 1934 που επισκέφτηκε το μοναστήρι και το μελέτησε, κατέληξε να τοποθετήσει χρονικά την κατασκευή του δαπέδου στον 11ο ή 12ο αιώνα. Πέρα από την αισθητική αξία του ψηφιδωτού δαπέδου, πρόκειται για ένα πολύτιμο βυζαντινό κειμήλιο με θρησκευτική, καλλιτεχνική και ιστορική σημασία, που δικαιώνει την προφορική παράδοση για την εξέχουσα θέση της Λέχωβας ανάμεσα στα βυζαντινά μοναστήρια της Πελοποννήσου.

Το καθολικό (ναός) της Μονής είναι εκκλησία σταυροειδής εγγεγραμμένου τύπου, με οκταγωνικό ή οκτάπλευρο εξωτερικά τρούλο. Αυτός στηρίζεται σε δυο κίονες (κολόνες) που αποτελούνται από λαξευτούς πέτρινους κυλινδρικούς σπονδύλους και σε δύο πεσούς (κτιστό τετράγωνο τοίχο) που χωρίζουν τον κυρίως ναό από το Άγιο Βήμα (ιερό).

Στη βιβλιοθήκη της Μονής σώζονται ελάχιστα χειρόγραφα ή έγγραφα. Η φθορά του χρόνου, οι ιστορικές περιπέτειες και μια πρόσφατη πυρκαγιά μας στέρησαν μια καλύτερη εικόνα του πνευματικού πλούτου της.

Θαυματουργή Εικόνα Παναγίας Λέχωβας

Από τα σημαντικότερα κειμήλια της Ιεράς Μονής είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας η οποία χρονολογείται στο τέλος 17ου ή αρχές 18ου αιώνα δηλαδή 300 περίπου χρόνων και είναι έργο του Ζακυνθινού Αγιογράφου Θεόδωρου Αναγνώστη, Παπαντώνη λεγόμενου και Γεωργαντά.

Η σύνθεση της εικόνας ονομάζεται «Παναγία ή αμόλυντος» δηλαδή στολισμένη με όλες τις αρετές, πεντακάθαρη από αμαρτίες. Άλλη ονομασία της εικόνας είναι «Παναγία του Πάθους» γιατί έχει τα σύμβολα του πάθους του Υιού της δηλαδή τον Σταυρό, την Λόγχη και τον Σπόγγο. Η Παναγία κρατά στα χέρια της το βρέφος  Χριστό. Η Ιερά Μονή Παναγίας Λέχωβας πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου. Η Ι. Μονή υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου, Σικυώνως, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους.

Πηγή : www.diakonima.gr