ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΣΑΓΜΑΤΑ
Η ιστορική Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά, ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια, είναι χτισμένη σε υψόμετρο 747 μέτρων στην κορυφή του Σαγματίου όρους. Μισή ώρα περίπου μακριά από τη Θήβα και 8 χιλιόμετρα από την Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας (80ο χλμ.)
Σύμφωνα με τον Παυσανία το βουνό στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν «Υπάτιον Όρος» και στην κορυφή του υπήρχε μεγαλοπρεπής αρχαιοελληνικός ναός και άγαλμα του Υπάτου Διός. Στη βυζαντινή περίοδο και ειδικότερα τον 12ο αιώνα, άρχισε να κτίζεται η Ιερά Μονή. Κτήτορας ο Όσιος Κλήμης και χρηματοδότης ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός, ο οποίος με χρυσόβουλό του το 1106 παραχώρησε ιδιαίτερα προνόμια στο μοναστήρι, καθώς και πλούσια δώρα. Την εποχή αυτή αλλάζει και η ονομασία του βουνού από «Υπάτιον» σε «Σαγμάτιον» πιθανώς επειδή το βουνό μοιάζει με σάγμα (=σαμάρι) ή επειδή οι παλαιοί μοναχοί ασκούσαν την τέχνη και εργασία του σαγματοποιού.
Στο κέντρο της Ιεράς Μονής υψώνεται το καθολικό, που είναι αφιερωμένο στη μεταμόρφωση του Σωτήρος και κτίστηκε τον 12ο αιώνα. Ο ρυθμός του είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος μετά τρούλου. Χωρίζεται σε 4 μέρη : στο Ιερό, στον κυρίως ναό, στον εσωνάρθηκα ή Λιτή και στον εξωνάρθηκα, ο οποίος μαζί με το καμπαναριό είναι κτίσματα του 15ου ή 16ου αιώνα.
Το πιο ενδιαφέρον τμήμα του ναού είναι το ψηφιδωτό δάπεδό του. Είναι ωραιότατο, από τα σπάνια δείγματα, φτιαγμένο με λεπτές πολύχρωμες ψηφίδες, με θαυμάσιες παραστάσεις από το ζωϊκό και φυτικό βασίλειο καθώς και γεωμετρικά σχήματα. Γράφει γι’ αυτό ο λογοτέχνης Τάκης Λάπας : «Νομίζουμε ότι πριν από λίγο ο τεχνίτης το αποτελείωσε και όχι προχειροφτιαγμένο. Ότι πλουμίδι ζητάει το μάτι σου θα το βρείς σε αυτό το μωσαϊκό».
Γύρω από το καθολικό είναι κτισμένα τα κελιά, η τράπεζα και οι υπόλοιποι βοηθητικοί χώροι. Στη νότια πλευρά βρίσκεται η τράπεζα της Μονής, το «φωτάναμμα» και στη δυτική πλευρά το πρώτο κελί, όλα κτίσματα του 12ου αιώνα. Τα υπόλοιπα κτίρια (κελιά, αρχονταρίκια κ.λ.π.) είναι κτίσματα από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Σε απόσταση 150μ. νότια της Μονής βρίσκεται το γραφικό παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, κτίσμα πιθανώς του 16ου αιώνα. Δυτικά βρίσκεται το νεόκτιστο παρεκκλήσι του Οσίου Κλήμεντος με τον τάφο του. Από το σημείο αυτό η θέα προς τον βοιωτικό κάμπο και τις λίμνες είναι μαγευτική. Από εδώ ξεκινάει και ένα μικρό μονοπάτι που καταλήγει στην απόκρημνη σπηλιά όπου ασκήτεψε ο Όσιος Κλήμης. Γύρω από τη Μονή υπάρχουν ερείπια παλαιοτέρων παρεκκλησίων, ενώ σε απόσταση ενός περίπου χιλιομέτρου, δίπλα στο δρόμο, βρίσκεται το παρεκκλήσι των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων, κτίσμα από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Τα τελευταία χρόνια έγινε πολύ γνωστός στον Ελλαδικό χώρο ο σύγχρονός μας Ρώσος Άγιος Λουκάς ο ιατρός, αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας (1877-1961). Μέσα στην Ιερά Μονή υπάρχει παρεκκλήσιο του Αγίου Λουκά. Η μνήμη του τελείται στις 11 Ιουνίου.
Το μοναστήρι γνώρισε μέρες σπουδαίας πνευματικής ακμής και ήταν ο πνευματικός φάρος της περιοχής για πολλούς αιώνες. Δυστυχώς οι εθνικές περιπέτειες των νεότερων χρόνων δεν άφησαν απείραχτο το μοναστήρι. Η Βαυαροκρατία ανέκοψε την πορεία της Ιεράς Μονής όπως και στα περισσότερα μοναστήρια. Τότε το μοναστήρι λεηλατήθηκε και απογυμνώθηκε από τους Ιερούς θησαυρούς του και το κακό συνεχίστηκε αργότερα από τους σύγχρονους ιερόσυλους. Τα κτίρια από τη φθορά του χρόνου και τη λειψανδρία έπαθαν σημαντικές καταστροφές. Η άλλοτε πολυπληθής Ιερά Μονή έμεινε με ελάχιστους και ηλικιωμένους μοναχούς, που δίχως τους αναγκαίους πόρους και με αντίξοες συνθήκες προσπάθησαν να περισώσουν ότι ήταν δυνατόν. Από τη δεκαετία του 1970 με τη μέριμνα των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Νικοδήμου και Ιερωνύμου στη συνέχεια, άρχισαν σοβαρές αναστηλωτικές εργασίες. Η ανακαίνιση έχει προχωρήσει αρκετά και η ερειπωμένη Ιερά Μονή έχει αλλάξει όψη. Από το 1977 στο μοναστήρι έχει εγκατασταθεί ολιγάριθμη αδελφότητα και λειτουργεί πλέον ως ανδρικό κοινόβιο.
Πηγή: www.imtl.gr
Ἀπολυτίκιον Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος. Ἦχος βαρύς.
Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι.
