ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ ΣΚΡΙΠΕΡΟΥ
Δεν πρόκειται για την ασβεστωμένη εκκλησία με το θεόρατο κυπαρίσσι και στο βάθος το Ποντικονήσι που είναι γνωστή σε όλους, αλλά για άλλη Μονή, συνώνυμή της, που σκαρφάλωσε στην ορεινή ενδοχώρα της Κερκύρας, στους πρόποδες το Κορακίου Όρους, λίγο μετά τον οικισμό του Σκριπερού, που ανήκει στον Δήμο Παλαιοκαστριτών.
Η Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Βλαχερνών Σκριπερού άρχισε να κτίζεται περί το 1780 από την οικογένεια Τσιλιμπάρη σε ελαιώνα της και ως τις αρχές του 20ου αι. εγκαταβίωνε εκεί ιερομόναχος προερχόμενος από την οικογένεια αυτήν.
Ο Ιερομόναχος είχε επιφορτιστεί με τη συντήρηση της Ιεράς Μονής καθώς και τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της, αποδίδοντας κατ’ έτος λογαριασμό στους επιτρόπους της οικογενείας. Στις αρχές του 20ου αι. τον τελευταίο Ιερομόναχο Ζωσιμά Τσιλιμπάρη τον γηροκόμησε μία νεαρή δόκιμη και αργότερα μοναχή, η Χαριτίνη. Με το θάνατο του Ιερομονάχου Ζωσιμά η μονή έχασε τον ανδρικό της χαρακτήρα και μετατράπηκε σε γυναικεία με την εγκαταβίωση της νεαρής ακόμα τότε μοναχής Χαριτίνης.
Η Χαριτίνη ασκήθηκε φιλότιμα και απέκτησε φήμη Αγίας γυναίκας σε ολόκληρη την Κέρκυρα, όπου με τη χάρη της θαυματουργής εφεστίου εικόνας της Παναγίας θεράπευε πολλούς πιστούς που ζητούσαν τη βοήθειά της. Η φήμη της προσέλκυσε και άλλες νεαρές κοπέλες, οι οποίες αφιερώθηκαν εκεί ακολουθώντας τη γερόντισσα, πλέον, Χαριτίνη, μετά το θάνατο της οποίας η Μονή άρχισε να παρακμάζει και αργότερα ερήμωσε.
Από το 2005 και εξής, με την ευλογία του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου, στο Καθολικό της αντηχούν ξανά δεήσεις μετά από δεκαετίες απόλυτης σιωπής. Η Μονή ιδρύθηκε πλέον ως ανδρική με προεδρικό διάταγμα και γίνεται προσπάθεια ανοικοδόμησής της.
Κύρια ασχολία των μοναχών είναι η κτηνοτροφία και η παραγωγή παραδοσιακών κτηνοτροφικών προϊόντων καθώς και ἡ καλλιέργεια της γης, της αμπέλου, της ελιάς. Φιλότιμη προσπάθεια γίνεται για τη διατήρηση παραδοσιακών εγχώριων ποικιλιών.
Το Καθολικό της Ι. Μονής είναι από τους μεγαλύτερους ναούς έξω από την πρωτεύουσα της Κερκύρας. Οικοδομήθηκε το 1780 σε ρυθμό μονόχωρης βασιλικής και πανηγυρίζει στις 2 Ιουλίου, οπότε εορτάζεται η κατάθεση της τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου στον Ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως μέσα σε χρυσή λάρνακα, επί αυτοκράτορος Λέοντος του Α´ του Θρακός (457-474), όταν οι πατρίκιοι Γάλβιος και Κάνδιδος την μετέφεραν από τα Ιεροσόλυμα.
Εφέστιος εικόνα της είναι υστεροβυζαντινό αντίγραφο της Θεοτόκου στον τύπο της εστεμμένης Βλαχερνίτισσας.
Στο τέμπλο, αντί των δεσποτικών εικόνων του Χριστού και της Βρεφοκρατούσας Θεοτόκου υπάρχει η Αγία Τριάδα και ο Ευαγγελισμός στις αντίστοιχες θέσεις. Το επιβλητικό καμπαναριό, που δεσπόζει στο χώρο, κτίστηκε το 1792 και είναι το σύνηθες δυτικότροπο, το οποίο απαντάται στην Κέρκυρα. Φέρει διπλή καμάρα στο κάτω διάζωμα και Μονή στο επάνω. Το κέντρο της αυλής καταλαμβάνει στέρνα με επιγραφή 1914 και η θέα από το σημείο αυτό προς τον κερκυραϊκό κάμπο είναι πανοραμική.
Υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων. Ο δρόμος για τη Μονή είναι καλός, βατός.
Πηγή : imcorfu.gr, Ορθόδοξα Ελληνικά Μοναστήρια του Δημητρίου Θ. Κόκορη
