ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΑΝΑΒΡΥΤΗ
Βορειοανατολικά της Αναβρυτής, σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Ταϋγέτου και πάνω από την περιοχή που αναφέρεται στους χάρτες ως Χρυσολάγκαδο, βρίσκεται το μετόχι της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα, η Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, που είναι γνωστή στον λαό της Λακωνίας ως «Παναγία Φανερωμένη».
Χτίστηκε λίγο πριν τα μέσα του 19ου αιώνα, πάνω σε ερείπια παλιότερου ναού, που ήταν επίσης αφιερωμένος στην Παναγία. Κτήτορας της Μονής είναι ο Ιερομόναχος Αθανάσιος Λαδόπουλος, ο οποίος στην παιδική του ηλικία γύρω στο 1840, καθ’ υπόδειξιν της Θεοτόκου, βρήκε την εικόνα της, στην θέση που ονομάζεται «Ασκηταριό» και είναι κάτω από την σημερινή Μονή. Επίσης, η Θεοτόκος υπέδειξε στον κτήτορα την θέση που χτίστηκε η Μονή και την επωνυμία «Φανερωμένη» για την εικόνα της, που η ίδια του φανέρωσε. Ο κτήτορας έχτισε και τα πρώτα κελιά και αγόρασε και την περιοχή πού βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο. Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου κατά το έτος 1890 ἡ Ιερά Μονή Φανερωμένης αναγνωρίστηκε ως ιδιόκτητος του Ιερομονάχου Αθανασίου Λαδοπούλου, ο οποίος κατά το έτος αυτό προήχθη στο αξίωμα του Αρχιμανδρίτου. Στη συνέχεια η Μονή εξακολούθησε να διοικείται από τον Ηγούμενό της Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο, που είχε αναγνωριστεί επίσημα ως ιδιοκτήτης, κτήτορας και ιδρυτής αυτής, μέχρι τον οσιακό θάνατό του, που συνέβη κατά το Μάρτιο του 1910. Μετά την κοίμηση του κτήτορα περιήλθε στην κυριότητα της Ιεράς Μονής Αγίων Τεσσαράκοντα σύμφωνα με την επιθυμία του, όπως την είχε εκφράσει στην ιδιόχειρη διαθήκη του.
Η οσιακή ζωή και η πνευματικότητα του κτήτορα, αλλά και των διαδόχων του Αγιοσαραντιτών πατέρων μετοχιάρηδων που στη συνέχεια υπηρέτησαν στο μετόχι, το κατέστησαν πανλακωνικό προσκύνημα. Πλήθος χριστιανών συρρέουν για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα καθ’ όλο το έτος, κυρίως όμως κατά τη μέρα της πανηγύρεως, ακόμη και μέχρι σήμερα. Η ανοδική πορεία του μετοχίου διακόπηκε προσωρινά κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, όπου την 16η Νοεμβρίου 1943 γερμανικά στρατεύματα κατοχής, λεηλάτησαν, ανατίναξαν και πυρπόλησαν το ιερό μετόχι. Μετά την λήξη του πολέμου και σέ σύντομο διάστημα η Μονή ανοικοδομήθηκε χάρη στις προσπάθειες των τότε πατέρων και στην υλική βοήθεια πολλών ευλαβών ντόπιων και Ελληνοαμερικανών Χριστιανών.
Η Μονή εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και απέχει από την Σπάρτη περίπου μισή ώρα, υπάρχει καλός ασφαλτοστρωμένος δρόμος πού οδηγεί σ’αυτή, μέσῳ μιας πανέμορφης διαδρομής με θέα προς την κοιλάδα της Σπάρτης. Η Ι. Μονή υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασιάς και Σπάρτης.
Πηγή : www.immspartis.gr
