ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΡΕΝΤΙΝΗΣ
Το μοναστήρι της Ρεντίνης των Αγράφων βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού Καρδίτσης, στη συμβολή των τριών νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδος και Ευρυτανίας. Απέχει 7 χλμ. από το ομώνυμο χωριό. Η πρόσβαση στην Ιερά Μονή από τη βόρεια Ελλάδα γίνεται μέσω Καρδίτσας και με κατεύθυνση προς τα Λουτρά Σμοκόβου, δηλαδή νότια και στη συνέχεια μέσα από τη Λουτροπηγή (Σμόκοβο) και τη Ρεντίνα. Από την νότια Ελλάδα, κυρίως μέσω Δομοκού, Ανάβρας, Λεονταρίου, Κέδρου και πάλι προς τα Λουτρά Σμοκόβου.
Το μοναστήρι, σύμφωνα με τοπική παράδοση, ιδρύθηκε τον 9ο με 10ο αι., όμως δεν σώζονται κατάλοιπα των παλαιών εγκαταστάσεων. Βεβαιωμένα ήκμαζε κατά τον 16ο αιώνα, όπως μαρτυρεί επιγραφή, όπου αναφέρεται μία γενική ανακαίνιση της Mονής το 1579, ενώ το σημερινό Καθολικό ανακαινίστηκε το 1640 και αγιογραφήθηκε το 1662, από τον αξιόλογο ζωγράφο Ιωάννη.
Γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, είχε πλήθος μοναχών και μετοχίων, ακόμη και στη Ρωσία, από το οποίο προσέλαβε και την επωνυμία «το Ρωσικόν».
Είχε συγκεντρώσει σημαντικά κειμήλια, ιερά σκεύη και εικόνες – τα οποία σήμερα εκτίθενται στο εκκλησιαστικό μουσείο της Ρεντίνας, διατηρούσε πλούσια βιβλιοθήκη, ακόμα και με εικονογραφημένα χειρόγραφα, ενώ από τον 18ο αι. φιλοξενούσε ανωτέρα σχολή γραμμάτων, εξέλιξη του «Κρυφού Σχολειού», που κατά την τοπική παράδοση, λειτούργησε σε υπόγεια κρύπτη ενός παρεκκλησίου.
Υπήρξε ορμητήριο αγωνιστών και επίκεντρο συγκρούσεων, όπως αυτές του 1821, 1854, 1857 και 1867, οπότε πολιορκήθηκε και υπέστη σοβαρές καταστροφές, που συνετέλεσαν και στη σταδιακή παρακμή και εγκατάλειψή του μετά την απελευθέρωση.
Το 1927 επανιδρύθηκε ως Mονή, από τον μητροπολίτη Ιεζεκιήλ, στεγάζοντας ελάχιστους μοναχούς. Ο ηγούμενος Αβράμιος Ρούσκας, προερχόμενος από την Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους, παρέμεινε στη Mονή κατά τα έτη 1930-1947 και βρήκε μαρτυρικό θάνατο κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Το 1967 χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ενώ το 1973 έκλεισε για ακόμα μία φορά και τη φύλαξή της ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Από το 2000 λειτουργεί πλέον ως γυναικεία κοινοβιακή Mονή, υπαγόμενη στην Ι. Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων.
Πηγή: www.imthf.gr
